POVREDE MENISKUSA I ARTROSKOPIJA

 POVREDE MENISKUSA

 Problematika meniskusa privlačila ja i danas  iz razumljivih razloga privlači pažnji  mnogih istraživača. Sudeći po velikom broju publikacija koje obrađuju ovu tematiku proizilazi da i danas postoje oprečna mišljenja po određenim pitanjima vezanim za meniskuse.Fudamentano pitanje je pitanje uloge meniskusa u ukupnoj biomehanici koljena koja je višestruka:povećanje kongruentnosti zglobnih površinapovećanje dodirnih površina zglobnih strukturaprenošenje opterećenja sa natkoljenice na potkoljenicuodržavanje stabilnosti koljenapovećanje pokretljivosti koljenazaštita zglobne hrskavice itd. No najvažnije praktične pitanje je zasigurno pitanje povreda i liječenja povreda meniskusa, jer su povrede meniskusa najčešći uzrok bolova u koljenu naročito kod mlađih  radno-aktivnih osoba.Povrede unutrašnjeg meniskusa su 5 do 7 puta češće od povreda vanjskog  meniskusa a 80% povreda unutrašnjeg meniskusa su povrede stražnjeg dijela meniskusa. Povrede meniskusa najčešće najstaju pri rotacionim pokretma opterećenog koljena. Postoji više tipova povreda meniskusa no najčešća je uzdužna povreda meniskusa.Prva saznanja o povredama meniskusa datiraju još od Hipokrata, prve operacije meniskusa su izvedene krajem osamnaestog vijeka  1867 od strane Brandhursta i 1883 od strane Annandala. Dijagnoza povrede meniskusa nije uvijek laka, do nje se dolazi na osnovu kliničkog pregleda, UZV pregleda, pregleda magnetnom rezonansom i naravno artroskopijom koja je ujedno i terapijska mjera. Kod manjih, periferno lociranih povreda meniskusa primjenjuje se konzervativni način liječenja u svim ostalim slučajevima koji su I mnogo češći primjenjuje se operativni način liječenja prevashodno artroskopski bilo da se izvodi šivanje ili odstranjenje puknutog dijela meniskusa.

ARTROSKOPIJA - Artroskopija ja savremena endoskopska metoda  za pregled i liječenje povreda i bolesti zglobnih struktura bez koje bi se današnja ortopedija teško mogla i zamislitiNajčešće se koristi za pregled velikih zglobova: koljena i ramena, rjeđe kuka i skočnog zgloba a još rjeđe sitnih zglobova.Metoda je jednostavna ali istovremeno i zahtijevna, izvodi se pomoću visoko-soficistirane tehnike to jest artroskopskog aparata i odgovarajućih insturmenata od strane specijalista-ortopeda posebno educiranih za izvođenje artroskopskih zahvata.U viskoko razvijenim zamljama to je rutinska metoda koja se najčešće izvodi ambulantno u lokalnoj anesteziji prevashodno zahvaljujući velikom znanju i iskustvu stručnjaka koji koriste ovu metodu. U našoj zemlji ova metoda je u razvoju i tek treba da zauzme mjesto koje joj pripada.Razlozi zbog kojih je ova metoda zauzela visko mjesto u savremenoj ortopediji je činjenica da ona spada u grupu mikroinvazivnih  hirurških metoda to znači da se artroskopijom pacijentu nanosi minimalna dodatna trauma, rješava problem i izbjegava potreba izvođenja teških operativnih zahvata, što znači da je sam operativni zahvat jednostavniji, postoperaitvni oporavak kraći i uspješniji a time i troškovi liječenja znatno manji.Artroskopija ima svoje posebno značajno mjesto u liječenju sportskih povreda najčešče meniskusa, ligamenata i hrskavice  koljena jer su te povrede kod sportista i najčešće zato što omogućuje  brz oporavak povrijeđenih sportista i njihov povratak sportskim aktivnostima.

Prim. Dr Enver Šabić

specijalista opšte hirurgije

specijalista ortopedije i traumatologije